Jonas Winterland (30) is een singer-songwriter uit Leuven. In oktober 2012 debuteerde hij met de herfstige maar aanstekelijke single “Altijd halverwege” en op 25 januari 2013 verscheen zijn langverwachte eerste full album “Mensen zijn gemaakt van dun papier”. Jonas groeide op in West-Vlaanderen, waar hij als tiener bezeten raakte door de platen van dEUS, Eels, Gorki, Zita Swoon en vele anderen. Hij leerde ook gitaar spelen, maar toch besloot hij op zijn 18e om zijn andere grote liefde – de literatuur – te volgen. Hij trok naar Leuven met het vaste voornemen om er schrijver te worden. Maar al snel voelde hij dat zijn verhalen eigenlijk nog het best tot hun recht kwamen in zijn zelfgemaakte songs. Zijn allereerste podiumervaring deed Jonas op tijdens een van de legendarische Open Mic Avonden in Het Depot. Een sleutelmoment, want die avond werd hij niet alleen opgemerkt door Leuvense muzikanten als Milow en Klaas Delrue (Yevgueni), maar hij ontdekte er ook nog iets anders: de oerkracht die van één man en zijn gitaar kan uitgaan. Jonas Winterland werd een volbloed soloartiest, die live meer en meer het spoor opzocht van grote verhalenvertellers als Bob Dylan, Nick Drake en de onvermijdelijke Leonard Cohen. Optreden na optreden nam het geloof in eigen kunnen toe en stilaan rijpte ook het plan om een eigen plaat op te nemen. Eind 2010 vond hij in de gerenommeerde producer Jo Francken een ervaren gids en zielsverwant om die missie tot een goed einde te brengen. Samen werkten ze bijna twee jaar lang aan dat eerste album. “Tijdens het schrijven ben ik een ontzettende perfectionist,” zegt Jonas daarover, “en ja, soms werkt dat verlammend. Maar voor mij is het simpelweg de enige manier om goede nummers te schrijven. Als ik de lat voor mijzelf lager leg, ben ik meteen alle houvast kwijt.” “Mensen zijn gemaakt van dun papier” bevat tien songs, waaronder – in primeur – de allereerste Nederlandstalige dEUS-cover (“Maak me wakker voor ik slaap”), die de persoonlijke goedkeuring van Tom Barman kreeg. Op muzikaal vlak wisselen rijk gearrangeerde nummers en akoestische miniatuurtjes elkaar af, maar altijd ligt melancholie op de loer, ook al hangen er soms fraaie gordijntjes voor. Zo knipoogt het schijnbaar lichtvoetige “Naar het licht” nadrukkelijk naar grote held Eels. In de teksten hoor je een zanger die zijn woorden lang gewikt en gewogen heeft en niet terugschrikt voor de grote thema’s, ook al worden ze dan vaak gevat in kleine observaties. Steeds weer gaat hij op zoek naar de kwetsbare mens, zoals in het bijtende begrafenislied “Niemand vraagt zich af”. “Land zonder bergen” is dan weer een eerbetoon aan Hugo Claus, maar tegelijk veel meer dan dat. Ten slotte is er nog het beklijvende titelnummer, dat Raymond van het Groenewoud niet voor niets “een prachtige verrijking voor het Nederlandstalige repertoire” noemt. Eén ding staat vast: met “Mensen zijn gemaakt van dun papier” injecteert Jonas Winterland de Nederlandstalige muziek met een broodnodige dosis poëzie en melancholie. Read more on Last.fm. User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License; additional terms may apply.